Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Κόψιμο πιπίλας: mission accomplished (notttt)!!!

Προ ημερών κάναμε την καθιερωμένη μας βόλτα στον παιδίατρο. Ξέρετε τα γνωστά: εμβόλιο & γενικός "έλεγχος". Η μικρή μου, κυρία όπως πάντα, δεν έβγαλε άχνα όταν την τσιμπούσε η βελόνα. Το μόνο που ζητούσε συνεχώς ήταν η πιπίλα της...Χωρίς δεύτερη σκέψη, την "μπούκωσα" με το μαγικό, υπέροχο αυτό πραγματάκι και ηρέμησε.. Η παιδίατρος βέβαια είχε άλλη άποψη... Μας είπε ότι τώρα πια (2,5 χρονών η Κατερίνα) θα πρέπει να την κόψουμε : " Μία μέρα πριν την ενημερώνεις και την επόμενη την πετάς!Τόσο απλά...Μετά κάνεις 15 μέρες υπομονή για να προσαρμοστεί". Μαχαίρι στην καρδιά ήταν τα λόγια της...Πώς θα γίνει αυτό τώρα;; 
H αλήθεια είναι ότι η Κατερίνα από μωρό δεν την ήθελε...Εγώ την πίεσα και την δέχτηκε στο τέλος (γιατί πόσο κλάμα μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα 24ωρο;). Παρόλα αυτά ποτέ δεν την είχε όλη μέρα στο στόμα της. Την χρησιμοποιούσαμε το βράδυ μόνο μέχρι να αποκοιμηθεί και μέσα στην μέρα μόνο αν είχε πολύ γκρίνια και ανησυχία. Από τότε που άρχισε το σχολείο όμως (2 χρονών τότε) ζήλευε τα άλλα παιδάκια, που ήταν πολύ πιο μικρά (γιατί ως γνωστόν μέχρι τα 2,5 είναι σε βρεφικό τμήμα) και την ζήταγε συνέχεια. Τον τελευταίο μήνα δε με τις αρρώστιες της, την ήθελε - σχεδόν- όλη την μέρα με αποτέλεσμα τις τελευταίες μέρες η περιοχή γύρω από το στόμα της να είναι  πολύ ερεθισμένη... οπότε και είπα τέλος.
Από την προηγούμενη βδομάδα της εξήγησα ότι θα την έχει μέχρι το Σάββατο. Το Σάββατο θα την πετούσαμε στα γατάκια που είναι όλη μέρα στον δρόμο μόνα τους χωρίς κρεββάτι και κουβέρτα και κρυώνουν... Όντως το Σάββατο με ξύπνησε λέγοντας: " Σήκω μαμά. Ζεν σέλω άλλο πιπίλα. Είναι κακή, να την πετάτσουμε". Και έτσι έγινε...

Goodbye my lover, goodbye my friend!!!


Πού να φανταστεί το μυαλουδάκι της μανούλας όμως το τι θα επακολουθούσε;;; Mόλις έφτασε το μεσημέρι και η ώρα του ύπνου, ποιος είδε την Κατερίνα και δεν την φοβήθηκε; Έπαθε υστερία, την ζητούσε συνέχεια... Τι της έλεγα να πιάσει τα μαλλιά μου να τα χαιδέψει (ναι, ναι έχουμε και αυτό το "χούι" άλλα παιδάκια για να κοιμηθούν θέλουν κουκλάκια, το νάνι τους κτλ, η δικιά μου θέλει να με ξεμαλλιάζει!!), τι της έλεγα παραμύθια, τι παίρναμε αγκαλιά την hello kitty μας που κοιμόμαστε μαζί τίποτα...έκλαιγε απαρηγόρητη..Όλη την γειτονιά πρέπει να ξυπνήσαμε... Ο μπαμπάς μας που μας άκουγε από την κουζίνα (και που πίστευε ότι θα την εξαφανίσουμε και that's it - πολύ αισιόδοξος μας βγήκε!!) αποφάσισε να επέμβει...Και αφού απέτυχαν και οι δικές του προσπάθειες, του ήρθε η φαεινή ιδέα!!! Θα κόψουμε το μπροστινό κομμάτι της θηλής έτσι ώστε να την ενοχλεί μπας και το πάρει απόφαση και την πετάξει μόνη της... 
Έτσι και έγινε. Ως δια μαγείας τα γατάκια μας επέστρεψαν την πιπίλα...μόνο που την είχαν μισο-καταστρέψει (αχ βρε μπαμπά γάτε, δεν θα σε πιάσω; θα σου πω εγώ!!). Περιττό να σας πω ότι το πρόσωπο της Κατερίνας άστραψε μονομιάς..όταν την έβαλε όμως στο στόμα της και κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά, άρχισε πάλι το πανηγύρι... Της εξήγησα ότι αν θέλει πιπίλα θα πρέπει να την δεχτεί έτσι γιατί αλλιώς θα την ξαναπάρουν τα γατάκια...Το αποτέλεσμα; Eκεί που παιδευόμαστε 1 ώρα για να κοιμηθούμε, σε 3 λεπτά ροχαλίζαμε!!!Και βέβαια χωρίς να την πιπιλάει...Απλά την είχε στο στόμα....
Είναι αυτό που λέμε "όλα είναι μέσα στο μυαλό"...το θέμα είναι πώς θα το εξηγήσεις σε ένα δίχρονο και πώς θα πορευτούμε από εδώ και πέρα...
(σήμερα στο δρόμο για το σχολείο την ζητούσε και της είπα ότι την ξέχασα σπίτι-ενημέρωσα τις δασκάλες και φυσικά της έχω βάλει την κομμένη πιπίλα στην τσάντα για παν ενδεχόμενο.Μην ξυπνήσει το μεσημέρι όλα τα μωρά στο σχολείο!)

Εσείς μανούλες τι θα με συμβουλεύατε; Mήπως δεν έπρεπε να της δώσουμε την κομμένη πιπίλα;; Μήπως έπρεπε να επιμείνουμε κι άλλο και ας σπαράζει μία ώρα στο κλάμα;Εσείς πότε και πώς τις κόψατε;;

H μαμά Έλενα εκπέμπει sos!!!!

Περιμένω να ακούσω την γνώμη σας!



8 σχόλια:

  1. Έθιξες φλέγον ζήτημα...Εγώ μαθημένη με τα δύο πρώτα που δεν έπιασαν καθόλου πιπίλα, παρα μόνο τη νύχτα και μέχρι 4-5 μηνών, την πάτησα με το τρίτο!! Η Ελίνα λοιπόν είναι 3 χρονών και έπιασε την πιπίλα 21 μηνών που αποθήλασε. Πιό πρίν την ήθελε μόνο για τον ύπνο και σπάνια...Τώρα τί κάνουμε? Κι εμείς τα ίδια, κλάμα κακό για να κοιμηθεί... Άσε που εμάς όντως μας την έφαγαν τα σκυλάκια μας ένα βράδυ...να μην περιγράψω καλύτερα το τί τράβηξα! Αν καταφέρεις κάτι θα περιμένω ενημέρωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σκέφτηκα να της πω ότι την έφαγε ο σκύλος μας...που τον αγαπάει πολύ αλλά μετά λέω άσε μην βρω το σκυλάκι καμιά μέρα χωρίς πόδι, μάτι κτλ.... έχουμε δρόμο μπροστά μας Χριστίνα μου αλλά δεν έχω καθόλου υπομονή...δεν ξέρω πως θα αντέξω την τόση γκρίνια και τα νεύρα...ΔΕΝ πίστευα ότι θα γινόταν τόσοοοο νευρική χωρίς την πιπίλα....Θα δούμε.....θα επιμείνω όσο αντέξω!!!μετά βλέπουμε...(να σου πω την αλήθεια εγώ την είχα μέχρι 4αρων και έγινε ο χαμόοοοος όταν μου την εξαφάνισαν- οπότε έχει να μοιάσει το παιδί χεχε)!Θα σε κρατάω ενήμερη πάντως αν έχουμε θετικές εξελίξεις!Φιλιά

      Διαγραφή
    2. Αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι που μιλάει κανονικότατα, καταλαβαίνει τα πάντα και μου πετάει κι ένα -Μαμά, είμαι μωρό ακόμη και τη χρειάζομαι την πιπίλα μου!!!

      www.missionparenthood.blogspot.com

      Διαγραφή
    3. Έτσι, έτσι και η δικιά μου...Όλο λέει είμαι μεγάλη θέλω ποδήλατο, είμαι μεγάλη θέλω πιπ κλος (λιπ γκλος) κτλ κτλ αλλά η πιπίλα, πιπίλα!!

      Διαγραφή
  2. Η άποψη η δικιά μου είναι να αφήσεις το παιδί να αποφασίσει μόνο του πότε θα την κόψει. Όπως λες κι εσύ την πίεσες να τη δεχτεί και για να τη θέλει ακόμα σημαίνει πως έχει κάποια ανάγκη. Όταν η ανάγκη αυτή καλυφθεί, τότε θα την πετάξει. Καταλαβαίνω πως καλύτερα θα ήταν να απαγκιστρωθεί από αυτή τη συνήθεια αλλά το να την αφήνετε να κλαίει δεν είναι η λύση. Κοιτάξτε ποια ανάγκη της καλύπτει με αυτόν τον τρόπο ώστε να βρείτε κάποιον άλλο κι έτσι να μην ειναι πια χρήσιμη η πιπίλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχεις δίκιο και η αληθεια είναι ότι δεν είχα σκοπό εξαρχής να την ταλαιπωρήσω . Θα κάνουμε την προσπάθεια μας κ αν τα καταφέρουμε καλώς,αν όχι θα της δώσω χρόνο να αποφασίσει μόνη της ποτέ θα την αποχωριστεί .

      Διαγραφή
  3. Άσε τη μικρή να αποφασίσει πότε θα την κόψει.. Ο παιδίατρος είναι απαράδεκτος που σε συμβούλεψε να την κόψεις απότομα.. Να του πεις αλλη φορά γιατρε αν αυριο τρωτε το αγαπημενο σας γλυκο και ερθω και σας το παρω απο το στομα θα σας αρεσει;; Μην κάνεις το ιδιο και εσυ στην κορη σου... για να τη ζητα σημαινει οτι τι θέλει.. βρες αλλον τρόπο να καλύψεις την αναγκη της αυτη... Πχ όταν τη ζητα μες τη μέρα απασχολησε την με κάτι αλλο.. Το βράδυ επουδενη να μην της τη παρεις.. και μόλις μεγαλώσει λίγο θα δεις που θα την αφησει μόνη της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα!!!πολυ ωραιο το σχολιο σου για το γλυκο!!
      Να σου πω την αμαρτια μου αφου μας την "επεστρεψαν" τα γατακια κομμενη..της την αφηςα και ειπα ας την κοψει οποτε θελει εκεινη γιατι λυπηθηκα που παιδευοταν τοςοοο...δεν την ζηταμε καθολου ομως απο τοτε γιατι δεν μας βολευει!!το βραδυ την βαζει λιγο,καταλαβαινει οτι δεν μπορει να πιπιλησει κ κοιμαται χωρις αυτην!!!

      Διαγραφή